25 czerwca w naszym mieście odbył się XVIII Zabrzański Festiwal Orkiestr Dętych im. Edwarda E. Czernego.
O godz. 14.30 barwny korowód wyruszył z placu Wolności w stronę Centrum Handlowego Platan, występowi Górniczej Orkiestry Dętej „Halemba” pod dyrekcją Piotra Szczygioła towarzyszył pokaz tańca mażoretek „Pantera” z Młodzieżowego Domu Kultury w Gliwicach.
Uroczyste otwarcie gali festiwalowej zainaugurowano o godz. 15.00 na parkingu CH Platan. Jako pierwsza zagrała Orkiestra Górnicza „Sośnica” pod dyrekcją Agnieszki Wajgel. Po niej wystąpiła Orkiestra Dęta Muzeum Górnictwa Węglowego w Zabrzu pod dyrekcją Henryka Mandrysza. Podczas festiwalu wystąpiły również orkiestry: kopalni “Bielszowice”, kopalni „Bolesław”, kopalni „Bytom”, kopalni “Pokój” oraz kopalni “Piekary”.
W imprezie udział wzięli m.in.: zastępca prezydenta Zabrza Katarzyna Dzióba, dyrektor Biura Prezydenta Miasta Jan Pawluch oraz córka zabrzańskiego kompozytora Emanuela Czerny.
Edward Czerny, kompozytor, dyrygent, aranżer multiinstrumentalista, reżyser dźwięku; ur. 11 czerwca 1917, Zabrze; zm. 16 lutego 2003, Salzgitter (Dolna Saksonia).
Prekursor i kreator polskiej jazzowej muzyki orkiestrowej w II połowie XX wieku. Wpłynął na rozwój polskiej powojennej muzyki rozrywkowej lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych oraz na kierunek jej dalszych przemian. Wprowadził swing symfoniczny i improwizacje jazzowe do repertuaru polskich filharmonii. Edward Czerny wypracował oryginalne, rozpoznawalne brzmienie własnej orkiestry i indywidualny styl aranżowania na skład symfoniczny, dęty, big band, a także ich różnorakie połączenia, który do dziś znajduje naśladowców w sztuce aranżacji i orkiestracji.
Od 1945 roku rozpoczął współpracę z Filharmonią Krakowską i Filharmonią Śląską w Katowicach. Wraz z ocalałymi muzykami, zorganizował Oddział Związku Zawodowego Muzyków w Zabrzu. W latach 1945-46 był współzałożycielem, członkiem i pierwszym dyrygentem Zabrzańskiej Orkiestry Filharmonicznej (obecna nazwa: Filharmonia Zabrzańska), z którą współpracował przez trzy dekady zeszłego wieku, dyrygując gościnnie koncertami własne kompozycje, parafrazy i potpourri.
W tym czasie Edward Czerny zdobył popularność, prowadząc orkiestrę firmowaną własnym nazwiskiem, dla której pisał repertuar rozrywkowy, taneczny i swingowy z jazzowymi improwizacjami, wykonywany na koncertach i w rewiowych widowiskach na terenach południowej Polski. W 1948 roku ukazało się po raz pierwszy drukiem jego opracowanie muzyczne w zabrzańskim wydawnictwie Dom Muzyki Polskiej. W 1949 roku wskazał na stanowisko dyrygenta orkiestry Filharmonii Górniczej w Zabrzu Emila Gielnika (wcześniejsza nazwa: Zabrzańska Orkiestra Filharmoniczna). W 1960 roku Edward Czerny dyrygował koncertem inaugurującym działalność Domu Muzyki i Tańca w Zabrzu.
W latach 1948-81 zajmował się komponowaniem i aranżacjami dla orkiestr symfonicznych i rozrywkowych Polskiego Radia i Telewizji w Warszawie, Krakowie, Katowicach i w Łodzi oraz dla orkiestr dętych i big bandów. Od 1949 roku rozpoczął wieloletnią współpracę z orkiestrą symfoniczną i orkiestrą rozrywkową Rozgłośni Polskiego Radia w Warszawie jako dyrygent, kompozytor, aranżer i reżyser dźwięku.
Edward Czerny był jednym z twórców Festiwali w Sopocie, w Opolu i w Kołobrzegu jako ich wieloletni opiekun artystyczny, dyrygent i aranżer. Tworzył muzykę teatralną i filmową. Z zespołami Śląsk i Mazowsze współpracował od chwili ich powstania.
